Okumak; Güzel! . Yaşamak; Daha Güzel! . Paylaşmak; Çok Daha Güzel! .
= 000.003 =
İnsan Olabilmek ve İnsanı Yaşatabilmek! . Ve De Aşka Adanabilmek! .
Kemal KABCIKın Arınmaya Dair; Kaleme Almaya Çabaladığı Düşünceler:
Şikayetsiz Bir Gecede; Masasına Oturmuş Güzellikleri Düşünüyordu! . En Güzeli; Kitap Okumaktı: Kitaplar Dert Ortağı, Hayatın Güvencesi ve Hayatın Sevinciydi Onun İçin! . Biraz Sonra; Bir Kitabı Eline Alacak ve Daha İlk Cümlede Aşkı Yaşayabilmeyi Umut Edecekti! . Okunacak O Kadar Çok Kitap Vardı Ki, Boşa Geçirilecek Zaman Değildi, Yaşadığı Zaman! . Yalnızlıklar; Kitaba Adanmalıydı ve İnsan Gerçeğe Adanmalıydı, Diye Düşünüyordu! .
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta