beyaz tebeşir üzerine kara tahta ile yazıldım.
tüm yaşadıklarım
ondandır,
ölürsem olmaz haberin
tozum kalır.
her saatinde yanarım paydos zilinin
kalmaz geride izi bile
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Eskiden ne güzel uygulamalar varmış, varmış diyorum çünkü şimdi bazen kulak misafiri oluyorum okullardan gelen çağrı seslerine, bir garip. Adile Naşit geliyor sonra aklıma, hababam sınıfını uyandırması, tombiş tombiş koşmakla yuvarlanmak arası merdivenlerden inip çıkması.
Kimi zaman keşke çocuk olsam diyorum, kimi zaman da iyi ki erken gelmişim dünyaya.
Herşey elektronikleşirken galiba bizlerin dönemi şimdiye kıyasla daha iyiymiş diye mutlu oluyorum.
Çağrışımlarıyla güzel bir şiir okudum. Yaşamımın arşivine girmiş gibi hissettirdi...Teşekkürler bh şiire.
Bu kadar az sözcükle kocaman anlamlar taşıyan şiirleri seviyorum...
Kaleminize yüreğinize sağlık...
Saygılarımla..
ilk okul yıllarıma yolculuk yaptım bir an kaleminiz varolsun üstadım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta