Arzu ve Murat karakola varmak üzereyken,Muratın telefonu çalmıştı.Dayısı olduğunu söyleyen bir ses Annesinin kalp krizi geçirdiğini ve hemen hastahaneye gitmesi gerektiğini söylüyordu.Murat,önce yarım ağızla Hilali görmeden gitmeyeceğini söylemiş fakat daha sonra Arzunun ısrarlı tutumunuda fırsat bierek Arzuyu karakolun önünde bırakıp,hastaneye doğru yolalmıştı.Yolda telefonu tekrar çalıyordu,ama Murat zaten hastaney gitmiyordu
---Nevar be ne!
---Bağırma şef hemen eve gelsin diyor
---İyi ama ya Hilal
---Birşey olmaz,merak etme.Hem başlatma hilaline ne deniyorsa yap
Murat telofondaki adamın söylediği gibi kendisi gibi yedi hainin daha bulunduğu evden içeri girdiğinde ateş püskürüyordu
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta