Bu aralar,
Sisli puslu kış bahçelerinde;
Çırılçıplak, ölüm sinmiş ağaçlar üşüyor.
Çürük yaprağa dönmüş bir uygarlık üzerinde,
Terkedilmiş,
Patlak lastik toplar gibisin ey dünya.
Üzerine ölüm örttüğün çocuklar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
