Patika Yolum Şiiri - Muhittin Layık

Dar bir patikaydı evime giden yol
bazen çamur birikintisi
bazende küçük küçük tümsek
hayata giden ufka açılan
bu dar ama ayak izleriyle
aşınan evimin bir parcasıydı
bu yol benim için.

Kenarın da otların yeşerdiği
ortada kalan taşların aşındığı
bir hayatın dış dünyaya taşındığı
dar ama hatıralarımın canlı şahidi
evimin patika ve güzelim yolu.

Hergün ayak seslerimi dinlerdi
derinden ama sessiz kalır
hep gülümserdi bana
söz vermişti sanada yol olacağına
gün gelecek aynı patika
bizim yol olacaktı sevgilim.

Hiç umudumuz kırılmadı gelecektin
patika yolumla ben seni
bir ömür bekleyecektim
sen gelirken de
patika yolumuza
kırmızı halı serecektim.

Seni üzmedik değil mi
hayata senle katılacaktım
ellerinden tutup patika yolumuzda
dünyaya beraber yürüyecektik
tamam mı sevgilim.

Daha yoksun gelemedin mi
içimdeki seni göremedin mi
goncadaki gülü deremedin mi
sevene sevgili olamadın mı
bu patika yoldan geçerken
aşığına aşık olmadın mı.

Hayır deme ölürüm
senin için yıllaca patiklarda yüyürüm
gelmesende ilmik ilmik çürürüm
hayat seni benden ayırdıysa
ben artık yaşayamam ölürüm.

Canım cananım benim
sevgilim sevgilim özüm.