Patika Güzergâhı Şiiri - Nimet Usta

Daldırıp mühresine zihnini
Bakışlarına alaca noktalar düşürüyordu
Ben hep diliyordum
O beni görüp ürküyordu
Uzatmıyordu elini
Gözünde bir hilkat garibesi büyüyordu

Ben diliyordum oysa
Manalarından kül dökülen
Bütün kelimeleri sıyırıp atmayı
Kar yağıyordu derinlerde donakalıyordu acısı

Bir sükût giyindim sıkıca
Kan dolaşımım durdu
Hayat durdu
Durmadı yıldızlar avucumda
Düştü kelimelerin kuytusuna

Hançeresinde can sektiren
Meseller indi kapıma
Bir sevdalı dağı omuzluyordu
Biri iğne ile yüreğini kazıyordu
Çölleri adım adım arşınlıyordu biri
Haleflerine patika çiziyordu

Kisvesi hadra her şey dâhil aşk diliyordum
Mizanı sökülmüş gecede
Mimlenmiş noktalarda bileyip sabrı
Bakışlarına hicret düşürüyordu
Ben hep diliyordum
O beni görüp ürküyordu