Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde
Demir atmış, terkedilmişim
Köşelerim örümcek ağıyla örülü
Ahşaplarımın boyası dökülmüş
Ellerim soğuğun nemiyle pas içinde
Aklımın çürümesinden korkuyorum
Uzat elini paslı ellerime
Kaldır küf tutmuş sandalyeden
Güneşe çıkar beni, durmuş kalbimi onar
Kayıt Tarihi : 17.5.2013 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üstelik demir atan da sensin, küf tutmuş sandalyeden kaldırılmayı uman da..
yanlış anlamadıysam; sandalyeye demir atan bir gemisin ve o sandalye çölün ortasında:) hımm? süpermiş:))
TÜM YORUMLAR (3)