Seviyorum seni parmaklıklar arasından
Çok ağırlaştırılmış hapis gibiyim
Göremiyorlar belkide sen gerçeğini
Sessiz çığlıklar atar gibiyim
Dört duvar arasında şarkılarla
Birde tecrit odasında prangalarla
Konuşuyorum karanlık olmayan gölgelerle
Sanki yavaş yavaş delirir gibiyim
Bir gün bile geçmiyor ki
Koca ömür nasıl geçsin
Küçük bir kuş kondu parmaklıklar arasına
Özgürlüğün hafifliği var sanki kanatlarında
Bense ağırlaştırılmış hapis gibiym
Ne bir duvara çeltik atıcak mecalim var
Nede hayal kurmaya tecellim var
Adını yasakladım dudaklarıma
Ceza verdim kendime
Bu ne öfke icabında bu ne gurur
Bu ne huzur gıyabında
Ve ben parmaklıklar arasında
İdam sehbasına çıkar gibiyim.
Servet Konaçoğlu
Kayıt Tarihi : 27.5.2018 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğum bir romanda vardı gerçek aşk dediğin şimdi ise hayalini yaşıyorum dört duvar yetiyor bana alışıyor insan başka yapacak bir şey olmayınca seni sevmeme engel değil mapushane ha revir ha hastahane kalbim sıkışıyor ara sıra yorgunluktan olsa gerek ritim tutuyorum sevdiğimiz şarkıyı söyleyerek dinlediğim bir şarkıda vardı gerçek aşk dediğin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!