Ayaklarımda cam kırıkları,
Ellerimde düğümü hayatın,
Habire yapıştırmaktayım,
Ruhumun parçalarını:
O bildiğin hikâyeyi,
Usul bir ses tekrarlar başucumda.
Her gece prens dönüşürken kurbağaya:
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



