Kapı çalındı. Açtı kapıyı yeşil gözlü adam. Kimse yok. Yerdeki siyah gülü fark etti. Aldı gülü, ince, uzun, lacivert bir vazoya koydu. Gül bordo oldu..
“Yorgo” dedi hastalıklı bir sesle mavi gölü kadın.
“Kim geldi? ”
“Kimse gelmedi Nora. Uyumaya devam et.”
“Uyursam gidersin.. Gidecek misin? Gitme Yorgo..
Gitmeyeceksin değil mi? ”
“Buradayım. Uyu artık.”
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta