Para
Para olmuş insan onuru,
Yara almış dostun kalbi,
Nara atmış puştun atası,
Vira demiş zengin uşağı,
Para yemiş harami kanlı!..
Kötü insan parayı buldu,
Fani yerde iyilik durdu,
Koca yürek karaya vurdu,
Ateş alemi uçarak sardı,
Hüda hakim insanı kıldı!...
Seni üstün kılmaz paran,
Kulu haklı yapmaz yalan,
Can'ı seven dermez talan,
Gaza gelme sürmez sefan,
Arif olana bitmez vefan!..
Kara günde dostun yoksa,
Boşa geçen hayata yansa,
Hoşa giden amelin yoksa ,
Göze gelen icraat çoksa,
Güme gider vaktin boşsa,
Yara sarar kalbin hoşsa!..
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Paranın insanliğı uok ettiğini eleştiren bir şiir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!