Papuş Şiiri - Reyhan Demirci

Ay gibi bir kadın
Ay gibi çıplak,
Ay gibi sessiz …
Tek şiiri iki pişmanlığı vardır.
Küser sustuğu yere
Döner ardını Dağa
İçin içini yer,
kendine döker kendini…
Emanet bir mendil gibi elleri.
Ucundan ucundan dokundurur gözlerini
anılara.
En çok sevme hakkımı kullandığım kadın,
ANANEM o…
Kutsal kitaba ellerini koyar gibi
Durur eli yüzümde.
Ellini usulca havalandırıp saçlarıma sürer
Afferim der gibi ve Ellerini koklar…
Fesleğenlerini sever gibi sever hepimizi

Tespih çeker gibi, dilek diler gibi,
dua okur gibi hatta şarkı söyler gibi
çektiklerini
bırakır bırakır tekrar çeker,
sonra yorulur
amaaaan der.

Gözlüğü,
kitabı,
hırkası,
dolapta bir aylık erzağı,
bir yarım bi açılmamış 216 samsun sigarası,
sağlık karnesi,
balkonda beyaz çamaşırları.

Hiçbir yere böyle gitmez
bu kadın
Kesin dönecektir memur bey,
Yok yazmayın …