Papatyam - 2 Şiiri - Mevlüt Karazor

PAPATYAM - 2

Karda filiznenen kır papatyamsın,
Artık çıkarmısın toprak üstüne.
Güneş beslesin tomurcuğunu,
Karlar eriyip süzülsün goncana,
Açılsın yaprakların saçılsın gönlüme.

Bir an evvel büyü görsün cümle alem seni,
Yapraklarına al sevginle sar beni,
Göster artık hüsnü cemalini,
Göreyim sevdiğimin selvi boyunu duyayım tatlı dilini.

Kar taneleri kadar beyazsın papatyam,
Geceleri düşümdesin seninle aydınlanır dünyam,
Artık gücüm yok aş dağları gel yanıma,
Bir ömür boyu tutunayım dallarına.