Çoğalan tutuldukça çoğalan bir balıksın şimdi sen o şehirde
Kalabalık bir şeyler bulup çıkarıyorlar yeryüzüne sen ondasın
Gökyüzüne benziyorsun en diplerde bu yüzden
Seni bir filmin ortasında hayal ediyorum, meşeler kuzguni
Yer yeşil ve bahar bir fidana gülümsüyor papatya köklerinden
Oralarda bir yerdeyim daima, açar bakarsın bir pencerenin önünde
Yürürsün bir sokağın başında, başını kaldırırsın gözlerinin içinde
Oralarda bir yerdeyim, şarkılardan geçip gelirim odana sinerek
Bir kadehe doldurulmuş baldıranda biraz ben, güneş yüzlü
Maviye ve bahara gülümseyen papatya köklerinden
Hangi yağmur yağarsa yağsın ıslanırım sen o şehirdeysen
Sen o şehirdeysen ve yastığımı saklıyorsan durmadan gecelerden
Hangi yağmur yağarsa yağsın severim sen o şehirdeysen
Beyaza ve sarıya boyanmış papatya köklerinden
Kayıt Tarihi : 4.3.2006 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair kendisini ve sevgilisini evrenin damarlarında bir yolculuğa çıkarıyor şiirde.
Evrenin atar ve toplar damarları papatya köklerinde yani evrenin yüreğinde buluşuyor.
Ama Tanrı için söylemek gerekirse su gibi şiir.
Tebrikler, evrenin düş gezginine
TÜM YORUMLAR (1)