Her sabah okula giderken,
Bir papatya görürdüm kapımın önünde.
Yanından geçerken hiç unutmazdım,
Her fırsatta bakardım güzelliğine.
Güneş gibi sarı bulut gibi beyazdı,
Adına şiir bile yazılırdı.
Koparıp yanımada alabilirdim ama,
Yanıma yakışmazdı.
Sonra bir gün yola çıktığımda,
Gördüm ezmişler papatyamı.
Koparmışlar yapraklarınıda,
İnsana neden diye sormazlar mı?
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!