Nasıl mı kurtuldum?
Panzehrini buldum.
O, ihtiyacım olan yalnızlıktı.
Sızımı, derin boşluklar bırakarak parçalara ayırdım.
Önce, tek derdi o olan kafamı soyutladım.
Sonra, onu her anısıyla,
Kanımı emen silüetleriyle,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta