Pantolon Koridor Annem ve Sen

okul çıkışı
sana gelmeden pantolonumu ütüleyen annem
okula gelirken adımlarımın içten içe çığırması
dilini ve edebiyatını öğrenmek için tandem
seninle tanışmak isteyen annem
beyaz hırkayla geçirdin sonbaharı
ağacın yanında kendimi taşıyamayan bedenim
ve seni bekleyişin o anlatılmaz yalnızlığı
uğruna şiirler yazdığım ellerimin
kilometrelerce uzaklaşması senden ellerine değmeden
bir tanısa seni çok severdi annem
gelini bellerdi
ben güneş altında görsem seni yine aşık olurum
koridordan koridora koridorlar görüyorum
kapıyı suratıma çarpma
bu surat seni görsün diye dayanıyor kızarmışlara
arkadaşınla yürü baştan sona caka sat
yanına gelmediğim için yüzüme sert bir tokat at
gözlerinden gözlerime kalbime delik aç
ama sus bunları sakın duymasın annem
eli öpülesi kadın ne zaman öpeceksin müstakbel karım
annemin mübarek ellerini
ne zaman alnına koyacaksın?