Panaroma Şiiri - Memduh Atalay

PANAROMA
Hançer bakışların ölüme dair
Ölmezlik sunan bengü aşktayız
Söze doğmayan Asya sükûtu
Yüreğin kor alevi İstanbul’dayız

Yetim bu can, bu dağ, bu yer
Yüreğimiz okşanmaz yaban ellerde
Hain görkemlerde kör olsun gözü
Ağıdımız bile ağyar dillerde

Neyleyim sular hüzün akarsa
Gözlerimi doruklarda yoran sevgili
Geldik âlemin bir mevsim-i baharına
Âşıklar dağ kaçkını, yürek çöle meyilli

Laleler, sümbüller, güller ağlasın
Ülfet gam girdabına teşne olalı
Yol bulup sevdadan ölüme doğru
Terk etmeliyim sükûnet veren sehâbı

Kadehler şaraba hasret çekiyor
Meclisim saki terki mekân mı?
Ak Tolgalı Beylerbeyi haykırmaz
Bizi sâkit koyan yoksa zaman mı?

Gayri şerh düşüp bahtıma dair
Yüreğime sessiz hicret etmeliyim
Damını kurmuş avcıya nispet
Gitmeliyim, gitmeliyim,gitmeliyim!