Pamuktan Korkular Şiiri - Mevlüt Kara

Ne zaman fikre düşse bir yalnızlık korkusu
Bir duanın avuçlarına düşerim ay ışığında
Hoş bir seda çınlar kulaklarımda
Hep sesin yankılanır şehrin semalarında
Ve yaslanırım sinene ülkemin yamaçlarında…

Ne zaman fikre düşse bir esaret korkusu
Bir güvercin kanatlarına alır beni
Bir bulut yoldaş olur hep uzaktan uzaktan
Aşkın uçurur beni, gökyüzü mavi mavi
Bütün sema sevgiliye yol olur…

Ne zaman fikre düşse bir ümitsizlik korkusu
Bir çocuğun gözlerine düşerim ansızın
Dokunurum gözlerine pamuktan bakışlarla
Gün doğar yeniden bir Akdeniz yaylasında
Ve bir vakit cemre düşer kırmızı topraklara…

Ne zaman fikre düşse bir ölüm korkusu
Çiğ damlası misali düşerim gül yaprağına
Serin bir yel eser ölüm sonrası şimalden
Ve tutuşur ellerim ellerine bir zaman
Gülden daha gül kokan cennet bahçelerinde…

Mevlüt KARA
6 Şubat 2010
Nizip