Pamuk nine Şiiri - Orhan Özçelik

Bu bir şiir değil,bir düşünce geliştirme aracıdır,
İnsanlık adına düşüneceğimiz her ne var ise.

Pamuk nine nasılsın,
Sana da iyi günler oğul.
Ben nasılsın dedim nine,
Teşekkür ederim iyiyim oğul.
Beni az duyar pamuk nine,
Benim komşum pamuk nine.
Evlat yetiştirmiş boy boy,
Evlatları da evlat yetiştiriyor.
Ama evlatlar ona yetişmiyor,
Ona anne nasılsın demiyor.
Deseler de karşı kaldırımdan,
Etrafa ayıp olmasın diye.
Pamuk nine yaşlı,
Pamuk nine bir de hasta.
Kocası da var o da yaşlı,
Bakıyor pamuk nineye,
Bakıyor da nasıl bakıyor,
Bakabildiği kadar,
İmkanları yettiği kadar.

Pamuk nine evlat yetiştirmiş boy boy,
Ben yaşlanırsam yanımda olurlar diye.
Elden ayaktan düşersem,
Ellerim ayaklarım olsunlar diye

Bu sabah huzur evlerini aradım,
Yaşlı bir komşu teyzem var dedim.
Kayıt için şartlarını öğrendim,
Öğrendim evlat yetiştirmesini.
Hayırlısını veren rabbim,
Hayırsızını da verirmiş demek.
İbret için,
İnsanlara örnek olması için.
İnsan diye bildiklerimiz,
İnsan olmaktan uzaklaştıkları için.

Pamuk nine bu gün hasta,
Gelemez bu gün komşuluk yapmaya.
Bu gün sokak yine sessiz,
Kimsesiz ıssız.

Hava güzel olunca gelir pamuk nine,
Kendisi güzel olunca gelir,

Bu gün pamuk nine hasta,
Ben biraz düşünceli.
Ben bu gün biraz daha endişeli,.
Ya ileride bir gün ben de,
Aman neyse boş ver,
Düşünmek bile acı veriyor,
İnsanı ürpertiyor.
Pamuk nine nasılsın,
Sana da iyi günler.