Pamuk Nine Şiiri - Ergün Karahan

Düşünüyorum da sen başında beyaz örtü
Yetmiş yaşında hala cici mi cici
Bir pamuk nine
Kucağında torunların
Etrafını kuşatmış gelin damat
Torunlardan biri ezberlediği şiiri okuyor
Şiirin sana yazıldığını bilmeyerek
Bir tebessüm beliriyor yanaklarında
Yüzündeki ışıltı parıldamakta
Pamuk nine diyor torunlardan biri
Neden ışıldadı yüzün
Hiç diyorsun
Mırıldandığın duyuluyor
Gitmeseydim şair olmazdı
Başlıyorlar torunlar deşmeye
Ne gitmesi ne şairi
Bilmeyerek nasıl gittiğini
Nerede şimdi dediklerinde
Şairler fazla yaşamaz diyorsun
Belki de ölümden korkuyorsun o yaşta
Seni kimlerle kimlerle bekliyorum bir bilsen
Kerem Aslıyla el ele burada
Leyla Mecnununa kavuşmuş
Ferhat cennet dağlarını deliyor
Bir görsen şirin nasıl gülüyor
İnsan sevdiğinin ölmesini istemez ama
Burada beklemek gidişinden beter gülüm