Martılar bem/beyaz
Ak mendiller gibi
Rüzgarlarda savrulur...
Deniz/de köpükler /bem/beyaz
Eyy yarrr..
Benden sana tavsiye...
Yüreğine selam söyle...
1.2.12
Pakize Özbaş
Sen var ya..!
.....Gecenin karanlığına yaslanıp gözlerine yıldızları ördüğüm zaman diliminden yazıyorum bu pulsuz mektubu. Yüreğimi kelimelere ilmekleyip yine sana yağıyorum yağmurlara gebe kalmış yüreğimle. Bir gece yarısı içten içe kanayan yokluğunu gözlerime gömüp her sabah güneş ile yine sana doğuyorum. Perdelerine eğilip gözlerinin karanlık duvarlarını yıkıyorum kirpiklerimde asılı kalmış gözyaşlarımla. Dağınık saçlarını rüzgarla tarayıp bulutlarla taçlandırılmış dağlarımın son kardelenlerini örüyorum saçlarının ince tellerine..
.....Seni hasret kelimelerinin dilsiz duvarlarina çizilmiş bir figürden öte kelebeğin gözyaşlarıyla yazıyorum. Nedenini soracak olursan gülüm; toprağa düşen her gözyaşında çiceklerin dudaklarında her zaman yaşa diye. Biliyorum her canlı gibi bir gün vuslat şurubunu Azrail'in avuçlarından kana kana içecegiz. Her insan gibi toprağı gözlerinden öpüp bulutların kanatlarında bu dünyadan göreceğiz. Lakin unuttuğun birşey var sevdiğim. Bedenler çürüse de, diller unutsa da satırlara ilmeklenmiş gözlerin her zaman yaşayacak. Sen benim yürek bahçemde Zümrüd-ü Anka'nın gözyaşlarıyla beslenen ve gözlerimde nefes bilinen bir yudum ömürsün.
SEVDA KELEBEĞİN KANADIN/DA
Tanyeri ağarırken, çiğ taneleri üzerinden şavkını paylaştırdığı zamanlardan sesleniyorum sana.Güneşin, karanlıkla aydınlığın üzerine tüllendiğinde “ imkansız sevdamı” yolluyorum sana.Durgun suyun dibinden görünen beyaz çakıl taşların üzerine adını yazıp sana geliyorum.Ve bu sevda mektubunu kelebeğin kanadında sana yolluyorum.
Dolunayda çığlık atan bir gecede sevdim seni. Görmesemde gülüşlerini, seher yapraklarını güneşe açan çiçeklerin yüreğinde bildim gözlerini.Sırtımı sıvası dökülmüş duvarlara yaslayıp seni anlatırım karanlıkla inatlaşan yıldızlara.Her sabah papatyanın ayak uçlarında, uykuya dalmış ceylanları kaldırıp onlarla nice selamlar yollarım sana…..
hayat tuvalim ve renklerim..
rengini çevirmişti
maviden griye
pusuluydu gökyüzü
tıpkı yüreğim gibi
Gözyaşlarım bitmiyor.
Ağlamak sorun değil de, gülmeyi unutmak çok koyuyor.
Rol yapmak da zor aslına bakarsan.
Mutlu gibi görünmek,her şeye boşvermiş gibi.
Umudum olduğundan değil bu söylediklerim…
Yürürken sokaklar daralıyor,bazen herşeyden vazgeçişlerim.
Biliyorsun
Sen bana yağmurlardan emanettin..
Öylesine uğradın baharlarıma..
Şimdi belkide hiç birşeyden habersiz
Veda bile etmeden
Mavi
Tıpkı gökyüzü ve okyanusun yeryüzünde ki etkisi gibi.
İnsan üzerinde etkilerini bariz bir şekilde hissettirir dinginlik verir.
Dinginliği kadar fırtınalarını unutmamak gerekir mavinin..
Dinlendirici özelliğe sahiptir.
Açık tonları insana huzur verir ve sakinleştirir.
Analık nedir Annem?” derdim de anacığıma; “Ben ol da bil” derdi Mevlânaca..
------------------------------------------------------------------------------
Ben ol da bil! dedi iç sesim !!
“Sen” oldum annem bak!..
“Sen” oldum ve bildim neymiş bu işin yürekçesi..
Denizde dalgalar
İnsanda duygular...
Umutların bittiği yerde .
Hayaller başlarmış.
Bir deniz düşün hırçın .
Dalgalarda kaybolan..



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!