Özür
Özürlü doğmadım ben ki anamdan
Öyle olsa bile ne çıkar bundan
Acıyıp hor bakma utanma benden
Beni bedeniyin bir organı say
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kulömerim belki biraz şaş görür
Gündüz vakti uyanıkken düş görür
İnsan olan noksanları hoş görür
Eğer ki Âdem’den geliyorsa soy
Keşke hoş görü ve yardımlaşma olsa şikayetler biter amma nerde... !
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta