Özüm Şiiri - Mustafa Kara 2

İçinde “Özüm” yazan
Halkayı verdiğimde
Söyledim ilk defa sana
Seni sevdiğimi

Ve sen
Beni ilk öptüğünde
Söyledin bana ne kadar
Değer verdiğini

Hatırlar mısın?
İlk kavgamızı bir
Deniz kıyısında
Kumsala birbirimizi
Ne kadar sevdiğimizi
Yazarken etmiştik…

Sen;
“Seni çok seviyorum bebeğim”
diye yazmıştın

Bense bu cümleyi
Aklıma,
Yüreğime,
Tüm ruhuma kazımıştım…

İlk tokadımı
Babandan yemiştim
Seni şu bizim
Çay bahçesine götürdüğümde

Ardından bakakalmıştım
Baban elinden tutup
Seni eve
Götürdüğünde

İşte o an
Ant içmiştim
Seni bırakmamaya ve
Karar vermiştim
Seni kaçırmaya

Her şey çok kolay
Olacaktı
Hazırlamıştım tüm
Planı
Ben seni kaçırırken pencereden
Ruhi de babanı
Oyalayacaktı

Öyle de olmuştu…
Arabaya binmiştik beraber
Deli gibi kullanmıştım
Arabayı korkumdan
Hatırlarsın sen de

Ne oldu anlamamıştım
“Dur” diye haykırmıştın birden
Betim benzim atmıştı
“Olur mu Özüm
Şimdi durulur mu” demiştim

Keşke durmasaymışım,
Keşke o halkayı
Sana vermeseymişim,
Keşke sana,
Seni seviyorum demeseymişim
Keşke seni
Hiç görmeseymişim

Durdurmuştun arabayı
İnip
Öndeki motosiklete
Binmiştin

En azından giderken
“Sağ ol buraya kadar getirdiğin için” demiştin
Ve arkanı dönerek
Hiç umursamadan
Çekip gitmiştin.

Yıllarca atamadım
Yüreğimden yokluğunu
Anason kokan
Bardaklara anlattım senelerce
Sonsuz namussuzluğunu

Unuturum sanmıştım
Önceleri
Silerim hafızamdan bu
Gereksiz bilgileri
Olmamıştı
Yedirememiştim gururuma

Şimdi sen bakıyorsun ya
Çaresizce namlunun ucundan
Aklımdaki cümleleri anımsıyorum
Hani şu senin kumsala yazdıklarından…

Bu kez durmak yok
Yıllarca acı çektim
Hem de çok
İnan ki, çok
Ve ben çekerken yıllar sonra
Cesaret edemediğim tetiği
Yine de haykırıyorum
Seni ne çok sevdiğimi…