(Bitmeyen hasretim Kıymetlime, Anneme itafen...)
Bir anne çiziyorum
Yalnızlığımın soğuğunda sıcacık bir anne
Şimdilerde üşüyor yalnızlığım
Özlemlerim üşütüyor yüreğimi
Eskişehir ayazı bile kesmiyor o kadar
Sonra, birden bir sıcaklık sarıyor
Yüreğimin özleminden üşüyen en ücra köşesini
Anne sıcaklığı bu…
Çözüyor bütün yüreğimi
Parmaklarımda hissediyorum yanaklarını
Omzumda, büyüyen hasrete inat sımsıkı sarılışını
Avuçlarımda dağların bile engel olmadığı duanı
Gözlerimde gözlerinin izi var aynalarda gördüğüm
Anne nazarı bu yüzümdeki senden bana yadigar
Sevgi dolu, sıcacık, fedakar…
Engel mi dersin aramızda kıvrılan uzun yollar
Hasretinle yanan gönlüme el vermeyen; uçsuz, bucaksız…
Kocaman sevgim aşmışken madde cismini
Varmışken ruhuna engel mi?
Engel değil be gülüm, gül kokulum!
Bir garip gurbet işte…
Özlüyorum seni
Özlüyorum çölde su misali
Özlüyorum Annem!
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneler, başımızın tacı anneler. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yüreklerin en büyük kahramanları, “Sana geleceğine bana gelsin” i diliyle değil de yüreğinin en kocaman sesiyle haykıran fedakar anneler. Yanındayken insan keşfedemiyor belki yüreğinde saklı duran dev kahramanı. Ama gurbet öyle mi? Öyle bir öğretiyor ki insana. Hele bir de Çocuk Esirgeme Kurumunda “anne” demeye hasret minik yüreklere anne değil belki ama umut olma çabası içerisindeyseniz…Küçük bir şehirden geldim ama içinde bulunduğum koca şehri minicik bırakacak koca hasretler biriktirdim. Kalabalıklar içindeki yalnızlıklarda boğulmak, içinde çığlık çığlık büyüyen dertlere inat susmak..Susuşlar gözyaşı olup yazılmaya görsün kağıda..İşte bu şiir de benden yüreğimin gerçek kahramanına neredeyse 1 yıl önce artık yüreğime sığdıramıyorken taşan hasretini, bir öğretmenlik mesleği dersinde hocanın ders anlatmasına, sınıftaki koca gürültüye aldırmadan koca, kalabalık sınıfta derin bir yalnızlıkla, üşüyen yüreğimle titreyişler içinde sıcacık duygularımı yazdığım bir şiirdi. Ne ikna edebilirdi ki beni 22 saatlik yolu göze almaya onca işin arasında. Şiirin yazılışında 2 gün sonra anne hasretinin dayanılmaz büyüklüğü …
Sevgili kardeşim : Ayşe Menekşe
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (2)