seni geceleri düşünmemeye çalışıyorum.
çünkü seni geceleri düşününce uyuyamıyorum.
pencereden el uzatıyorum gökyüzüne.
yıldızlardan hep seninle başlayan
ve hep seninle biten cümleler kuruyorum.
sokak lambaları ve ay ışı
bir de yıldızlar var sadece gecede.
bir de senin hayalin.
umutsuzca günleri sayıyorum.
bazen bende kalan o birkaç
fotoğrafına bakıyorum özlediğimde seni.
adını anmak uvunmaksa; avunuyorum.
o Hoşçakal'dan sonra inan ki,
seni çok ama çok özlüyorum.
hergün düşünüyorum seni.
bu bazen dakikalar bazen saatler sürüyor.
her zaman aklımdasın anlayacağın.
hep sana rastlamak ümidiyle
caddeler sokaklar arşınlıyorum.
dilimde hep o şarkıyı,
yaşlı gözlerle söylüyorum:
' şimdi ben miyim bende yaşayan.
yoksa sen misin bilmiyorum.
gözlerim deniz mi yoksa ırmak mı,
durmadan yaş boşalıyor,silemiyorum.
ölüm fermanım sendin benim.
bari can teslimimde geliver.
sen dokunmadan ellerime gözlerime,
ölemiyorum,can veremiyorum. '
seni geceleri düşünmemeye çalışıyorum.
çünkü seni geceleri düşününce uyuyamıyorum.
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 00:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!