Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazınıda bu zamanlara saklasaydım
oyuncaklarımı oyunlarımı sokakdaki arkadaşlarımı
birbirimizi kızdırdıgımız günleri
burnumuz akdıgında kazagımıza sildigimiz kazaklarımızı
bez bebekleri misketlerimi gaoz kapaklarımı
nerden bilecekdikki hayatın bu denli acımasız ve hain oldugunu
hep gülecegiz sanmışdık büyürkende
sevdiklerimiz hep bizimle olur
agaçlara çıkdıgımızda topladıgımız meyveler gibiyiz
olgunlaşdık veee yere düşdük
hey gidi hayat heyyyyy
özlüyorum be eski günleri
hayatın son demlerinde olsakda sanırım büyüdük ve yaşam bitdi...
fatoş salman
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta