Özlüyorum işte
ne vakit aklıma düşsen ağlamaklı oluyor kalbim
dayanamıyorum bu hasrete
keskin bir bıçak yarasına tuz basar gibi acıtıyor anı/lar bir-bir..
Ne vakit düşsen aklıma
ki çıkmıyorsun,
öylece dalıyorum bir/yere
seni görüyorum buz gibi duvarlarda
yaşanılanları hayal etmekle mi geçecek benim ömrüm
hep seni düşünmekle mi?
Ben seni düşünmek değil
yaşamak istiyorum artık üstad'ın dediği gibi..
Etme gel,
bir ömür seni görüp-yaşayasım gelmiş..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!