Özleyiveriyorsun Şiiri - Narmer Eser

gecenin bir yerinde
dağlardan inen sis gibi örtüyor üstünü
özlem bulutları
bir sızı duyuyorsun yüreğinde
uyanıyorsun
çareyi çarşafta arıyorsun olmuyor
daha çok acıtıyor tenini
yastığına sarılıyorsun
ama o sana sarılamıyor boşlukta kalıyorsun
rüyalarda arıyorsun
bir yüz
bir bakış
bir gülüş
gözlerin daha çok yanıyor
gecenin en olmadık yerinde
özleyiveriyorsun
zaman geçmek bilmiyor
güneşi bekliyorsun
ilk ışıklarıyla
yavaş yavaş çekilmeye başlıyor
üstünü kaplayan o yoğun sis
geriye
bumburuşuk bir çarşaf
yere atılmış yastık
ve
üç, beş çiy tanesi kalıyor
gözlerinde.