Özlersin...!
hem de nasıl özlersin…
Biraz kırgın belki, biraz üzgün…
Belki biraz da pişmanlıkla özlersin…
Bu gecede böyle bir özlem ile seni özlüyorum.
"Sen yeter ki mutlu ol, ben de mutlu olurum" diye, özlemime teselli veriyorum.
Senin özlemin ile geçen her zor gece gibi yine sabahı bekliyorum.
Ama nafile...
Sen umursamaz tavrın ile özleme, özlem katıyorsun.
Yan diyorsun bana, yan..
Herşeyi anlıyorum, yok sayılmamı asla anlamıyorum.
Bir gün olacak...!
Ben...!
Bir tek seni kaybedeceğim...
Sen...!
Herseyini...
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 01:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!