Özlenilenler Şiiri - Deli Hasanzan

ÖZLENİLENLER

Heyecanlanmak,
İlk bakışmalar.
Evet, o ilk gülüşler.
Utanmak istiyorum.
Gözlerinin içine bakamamak ilk günlerde,
Sonra, alışarak,
Duygularımı akıtmak gözlerine
Ve hakim olmak istiyorum ellerine.
Giderek aşık olmak,
Ona bağlanmak,
Ve delicesine, ölesiye sevmek.
Hatta kavga edip,
Delicesine içmek kahrından...
Sonra tekrar barışıp,
Değerini, kıymetini anlamak geliyor içimden.
Vücudunun kıvrımlarını hissetmek,
Heyecandan ellerimin terlemesini arzuluyorum.
Saatlerce telefonda konuşmak,
Ve onun kapatmasını rica etmek istiyorum,
Suratına kapatır gibi olmamak için.
Onu merak etmek,
Beni aramadığında telaşlanmak,
Onu delice aramak istiyorum,
İyi olduğunu öğreninceye kadar.
Ne istiyorum biliyor musunuz?
Yağmura yakalanmak onunla,
Aynı şemsiyeyi paylaşmak sonra.
Yanaklarımızın birbirine değmesi,
Vücudumun yarısı ıslanırken,
Diğer yarısının onun vücuduyla ısınmasını.
Onun için şiirler yazmak.
Ve o bunları okurken,
Karşısına geçip,
Gözlerindeki o pırıltıyı, ışığı görmek.
Makyaj çantasındaki küçükm aynasını alıp,
Aynı pırıltıyı kendi gözlerimde görmek istiyorum.
Benim için süslenmesini,
Sonra da benim onu herheliyle sevdiğimi anlayıp,
Makyaj yapmayı bırakmasını istiyorum.
Ve anlamasını istiyorum.
Önce Allah, sonra o benim için.