Özlemli şarkı Şiiri - İsmet Bülent Tan

Biri vardı, günün birinde
Mavi gözleriyle,
Tüm bedenini bana sunan.
Kıpırtısız dudaklarına rağmen,
Ne tatlıydı sesin.
En özlemli şarkıyı,
Söylemekteydin...

Yalnızlığın sıktığı bedenim,
Kurtulmuştu nasılsa kollarından,
İlk kez o gece,
Tatlı hayellerinle uyuyacaktım.
Öğrenemediğim isminle
Özlemle donmuş yüreğime,
Seni çağıracaktım...

Bütün gece,
Her baktığım yerde sen vardın.
Gülümsüyordun.
Temmuz rengi saçlarınla,
Güneşe sarıldım.
Dudaklarında yine özlemli şarkı
Duyuyorum,
Beni çağırdın.

1986/ BURSA