Bilemezdim ki hayatın beni bu kadar halsiz,bitkin ve sefil düşüreceğini
Nerden bilebilirdim ki güzelim seni bu kadar çok seveceğimi
Seni görmek için geldiğimde sukutu hayale uğradım
Sordum sual eyledim,gitti ayrıldı ve şimdi nerde? Biz de bilmiyoruz dediler
Nasıl yıkılmıştım; takatsiz,halsiz ve renksiz bir hale düştüm
Kendimi nasıl hazırlamıştım sana bir bilsen
Biraz daha şık gelmiştim bu sefer
Biraz daha heyecanlıydım bu defa
Sevdirecektim kendimi,çalacaktım kalbini
Söyleyecektim duygularımı
Anlatacaktım bu defa, hayatın sensiz olamayacağını
Bir ip ucu, bir umut ışığı, zifiri karanlıkta bir mum, denizde bir fener
Seni tekrar görmek: bana abı hayat, hüzün dolu yüreğime kol kanat
Bahtiyarlık, mutluluk, hülasa hayat ve memat.
Hiç görmemek mi: bin defa ölmek, bin defa ölmek…Heyat.. heyat..
Mayıs- 2000
Kayıt Tarihi : 18.8.2005 19:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!