İncecik bir yol sızlıyor, aklımın uzak bir yerlerinde..
Aklıma uzak dediysem, sol yanıma da uzak sanma!
Hani bir özlem vurur ya zamanla..
O yüzden hep ellerin gelir aklıma
Keşke tutsan diyorum ellerimden,
Bi tutsan öpeceğim..
Bir öpsem hürmetten başıma da değdireceğim..
Senin bir tek kanatların yok,
kolların var sarıp sarmalayan..
En karanlık zamanlarda çiçek sergisi gibidir gözlerin,
parıl parıl parlayan..
Sen şimdi en iyisi yine beni bana bırak..
Çünkü
Bir dahaki yürek sızısına kadar seni görmediğim bu yollar,
bana hep çok uzakta kalacak..
Kayıt Tarihi : 11.6.2015 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!