Özlemekte. Şiiri - Necdet Erem

ÇOK ÖZLEMEKTE

Güneş doğuyor artık, saklansın yarasalar,
Hak ve adalet galip, bak zalimler yastalar.
Gözleri yolda bekler, tüm garipler hastalar,

Yürü mazlumlar senin, yolunu gözlemekte!
Geç kalma çabuk gel ki yürekler özlemekte.

Yüz yıllar oldu zulüm, payitahtta kurulmuş,
Alçaktan arka gören, soysuz itler kudurmuş,
Tarihe destan yazan, O necip ruh yorulmuş,

Tüm duvarları yık gel yolların gözlenmekte,
Geç kalma artık dön ki, yürekler özlemekte.

Canavarlar cahiller, bak vermişler el ele,
Ahlak adalet hepsi, kapılmış korkunç sele,
Bülbüller hasret çeker, baharda açan güle,

Güzel adın güllere, renk ve koku vermekte,
Bağıyla, bağbanıyla, hep seni özlemekte.

Yeter artık ne olur, gel de bu hasret bitsin,
Çek ilmin kılıcını, cehalet korkup gitsin,
Birkaç asır çekilen, bu kâbus artık yetsin,

Bahar geldi bülbüller, güller bayram etmekte,
Hasret dolu gönüller, hep seni özlemekte.

Kendin gelmesen bile, gönder bir vekilini,
Tutu versin insanlık, rahmet sunan elini,
Kuran nuru sel olup, yıksın küfrün bendini,

Hak davayı kaldırıp, göklere yükseltmekte,
Bu hasret cana yetti, artık çok özlemekte.