Seni Özlemek Ne Güzel Şiiri - Meryem Keskin

Seni özlemek var ya, baharı özlemek gibi,
Kara kışın ortasında.
Ellerini özlemek.
Papatya örtülü kırlarda yürümek,
Seninle el ele.
Rüzgarı özlemek saçlarının kokusunu
Taşıyor diye.
Sesini özlemek bir kemanın ağlayan,
Namelerin de!

Leyla olabilmek belkide senin olduğun,
Her yerde.
Okuduğum bir romanın sayfalarında,
Her sayfada, yeniden başlamak sana.
Seni özlemek ne güzel bir bilsen.
Kışlar bile bahar oluyor sana kavuşunca!

Seni özlemek nasıl bir şey bilir"misin?
Her gün batımında güneşle vedalaşmak,
Sabaha görüşmek umuduyla.
Ve kavuşmak hayallerine,
Gecenin sonunda!

Seni özlemek....
Yağmuru bekleyen, toprağın hasreti gibi.
Açlıktan kıvranırken sıcak ekmeğin,
Kokusuyla can bulmak gibi.
Can bulmak gibi:
Seni özlemek, yaşamak gibi!

Buğday başakları arasında yürümek.
Esen rüzgarda sesini kokunu, aramak gibi,
Seni özlemek.
Özlüyorum işte hayalimde var ettiğim seni,
Dokunamadığım ellerini.
Ah.... yâr bilsen ne güzel şey seni özlemek.
Ne güzel şey.

...... Meryem Keskin.....
......10.03.2023.......