özlemek, bir dağın karlarını özlemesidir. göç eden kuşların dönüşlerini beklemesidir. özlemek 21. yüzyıl da tarih öncesini düşlemektir. leyla'ya bir mecnun yaratmak, siyabend'e bir xece öyküsü anlatmaktır.
özlemek, hücrenin ardında kalmış bir ağacı gözyaşlarıyla beslemektir. kabuklaşmış yaraları bir böceğe cömertçe sunmaktır. özlemek, insaniliğin ötesinde peygambersiz kutsal bir kitaptır. mehmed uzun romanlarıdır. mohsen namjo'odur. şiirin sözcüklerine adanmış harflerdir. kimisinde elif ba kimisinde a,b,c dir. mezapotamya'nın kalbinde haykıran şiwandır. özlemek homeros'un vicdanına mahkum ilyada ve odisse destanıdır.
özlemek ne bir tarihtir, ne tek başına tarihi bir olay. bir askeriye koğuşunda saçı sakalı traşlı bir adamın delice hasretinin kanıtsız ve imzasız, sorgusuz ve budala resmidir.
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta