05.12.1979 / İstanbul
Yüreğimde kor ateş, adını söyler yanarım,
Sensiz geçen her gece, bin kere ölür, kanarım.
Ah ellerin uzanmaz, gözlerin düşmez gözüme,
Özlemin ağır taş gibi bastı benim özüme.
Gelmedin, yollar suskun, kuşlar bile göç eyledi,
Sensizliğin acısıyla bahar bile kış eyledi.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor