Benim gülüm sırra kadem basıp gittin,
Beni ne kadar da çabuk unuttun,
İçerimdeki şu umuttan ormanı kuruttun,
Hiç duymadığım sesini bile özler oldum.
Benim canım kavuşur muydu sevenler,
Kavuşursa durma hemen düşür aklına beni,
Ancak aklına gelirsem duyarsın sesimi,
Hiç dokunmadığım tenini bile özler oldum.
Benim ruhu şiirim içinde bir aşklık yer varsa,
Aç kollarını vallahi düşüp bayılacağım,
Seni ilk gördüğüm yerde aşk ile sarılacağım,
Hiç bilmediğim kokunu bile özler oldum.
Benim güz güzelim sonbahar saçlım,
Yaz gülüşlüm nahif sevdiğim,
Hasretin canımı yakmakta bu ruhî gurbette,
Senin memleketin ben olmalıydım hem de,
Benim gurbetim sen değil,
Hiç sevmediğin kendimi bile özler oldum.
Kayıt Tarihi : 5.2.2020 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!