yalnızlığımın mahkumu oldum odamda
yalnız sere serpe kala kaldım
duvarlara sen dıye konuştum saatlerce
sesizliyin yalnızlığı oda mahkumu çevırdı beni
esen ruzgar serın estı o esen ruzgar senmiydin
yuzume çok yumuşak dokundu aynen senin dokunuşundu
içim bir hoş oldu sen geldın dıye sevinç çığlıkları atım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta