Yenememki içimdeki hasreti,
İnan çok özledim AYBALA seni.
Yüce mevla versin sabrı, kudreti,
İnan çok özledim AYBALA seni.
En büyük sevgili sensin gönlümde,
Seni görüyorum hergün düşümde,
Sen karabir sevdasın şu başımda,
Yeğenim AYBALA, özledim seni.
Burnuma pembe gül gibi kokarsın,
Hasretin ateş, içimi yakarsın,
Sancı olup özleminle bükersin,
Yüreğim AYBALA, özledim seni.
Elde kalemin, duvarlarda yazın,
Ne baharın bellidir nede yazın,
Her baktığım yerde görünür yüzün,
Ciğerim AYBALA, özledim seni.
Ellerimde minicik beyaz elin,
Nede tatlıdır 'ibo' diyen dilin,
Ne yağmurun bellidir, nede selin,
Güzelim AYBALA, özledim seni.
Bir şimşek olur her yere çakarsın,
Yerler dururken raflara çıkarsın,
Ne zaman yorulur yere çökersin?
Özledim AYBALA özledim seni…
28.06.1986
İbrahim İbişoğluKayıt Tarihi : 6.12.2010 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!