Özledim Seni Şiiri - Ahmet Şener

Özlemimi yazamıyor katipler
Hasretinden küle döndü kutuplar
İçi güllü dışı pullu mektuplar
Yazanım nerdesin özledim seni

Hasretin sokuyor boz yılan gibi
Yokluğunda ömrüm hep talan gibi
En güzel çiçekte bir polen gibi
Tozanım nerdesin özledim seni

Görmek vardı seni tüller içinde
Görki kaldım türlü haller içinde
Gönül bağımdaki güller içinde
Gezenim nerdesin özledim seni

Sen gönlümde güzel güller dalında
Kendimi görürdüm gül cemalinde
Bulanmak bilmeyen sevda gölünde
Yüzenim nerdesin özledim seni

Hep yaya gelirdim sana çataktan
Sakınmazdım ne daldan ne budaktan
Oğul balı gibi sarı petekten
Sızanım nerdesin özledim seni

Ayı kıskandıran yüzleri ile
Ruhumu okşayan sözleri ile
Doğuştan sürmeli gözleri
Süzenim nerdesin özledim seni

Vuramadım bir gün aşk atına gem
Aşka malup oldu taburum mangam
Her gün biraz daha bozuldu dengem
Düzenim nerdesin özledim seni

Susuz koydun güllerimin kökünü
Yellerde ararım şimdi kokunu
Kapımın önüne hasret yükünü
Çözenim nerdesin özledim seni

Görsen tanımazsın belki cismimi
ŞENER derki unuttunmu ismimi
Kirpiğiyle yüreğine resmimi
Çizenim nerdesin özledim seni