Özledim Kardelen

Öyle özledim… Öyle özledim ki sesini nefesini kokunu
Sen bensiz ben sensiz olmuyor
Sensiz yasamak çok zor
Öyle özledim ki gözlerimin içine bakarak “baba” deyişini kardelen...

Ağlamaktan gözlerim görmez oldu kardelen...
Her gece rüyamda seni görmek için dua ediyorum
Sabah gözümü ilk açtığımda ismin var dilimde yüreğimde
Ama her seferinde senin aşkınla sevginle ağlıyorum
Sensiz yasamak çok zor oldu dünyada kardelen...

Özlüyorum seni özlemin büyüdükçe büyüdü içimde
Unutmadım unutamam da seni kalbime nakış nakış işledim
Seni çok ama çok özledim kardelen

Aramızdaki mesafe ne kadar uzak olursa olsun sonsuzluğa giden...
Tüm yollara adını yazdım
Hangi yoldan geçersen geç seni sevdiğimi unutmadığımı
Kalbimde yaşattığımı unutma sakın kardelen…

Bir umut vardır hiç tükenmeyecek...
Bir hasret vardır çekilmeyecek...
Birde ölüm vardır bir gün bana da gelecek
Ama sana olan sevgim aşkım
Ne ölecek ne de bitecek kardelen

İçimde bir sevgi var ta kalbimin derinliklerinde
Anlatılmayacak kadar büyük canım
Desem ki sevdiğim, sevgilim, tek tanem
Bütün sözler yetersiz aşkını ve sevgini anlatmaya
Özlemin ta yüreğimin derinliklerinde tarifsiz...
Seni çok ama çok özlüyorum kardelen

//Sorarsan arkanda bıraktıklarını eğer
Sandalyeni kaldırmadım boş duruyor yerli yerinde,
Tabağın boş da olsa hep masada aynı yerde
Sevdiğin yemekler ile mutfağımız küs artık pişmiyor
Hoşlandığın müzikleri çalmıyorum
Resmini de başköşesine koydum odanın,
Bakıyorum tarifsiz özlemle boş gözlerle
Hasretime çare olmasa da yavrusuz kalmıyorum
Seni çok özledim kardelen… //MK//

Gizemli Ufuk & MKA