Özledim…
Adını bir dua gibi
Her gece içimden geçirdim.
Gözlerimi kapadım,
Sesinle sustum…
Ama gelemiyorum.
Yalnızım… ve susuyorum.
Gelmeyi çok istedim aslında,
Ama yol değil engel olan,
Benim içimde…
Kırık bir "keşke" dolanır durur,
Sana varamadan, içimde savrulur…
Ne zaman adını ansam,
Kalbim bir adım atar
Ama aklım geri çeker beni.
"Gitme" der…
“Bu kez kendin için kal biraz.”
Özledim…
Evet, hâlâ seni seviyorum.
Ama gelemiyorum.
Çünkü bazen
Sevmek bile yetmiyor…
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 05:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!