Özledim Şiiri - Afacan Dilekçi

Bir insan, “hem suçlu hem güçlü” olabilmeyi,
Nasıl başarabiliyor aklım almıyor!
Ama…
Özledim...
Ve en çok da pazar sabahları,
Uzun kahvaltılarımızı özledim…
Tahin pekmezin kıvamını tartışmamızı!
Zeytinyağında çörek otuna ekmek banışını…
Can’ın gitar solosunun sohbetimize eşlik edişini. Hüzünlü türküler söyledim.
Sabahladım geceler boyu.
Senli mısralar yazdım hasretlik,
Bıçak ağzı, zehir zemberek haykırışlar dolu…
Zifiri karanlığında kayboldum dünyanın!
Bir ışık yansın diye beklerken, ömür bitiyor...
Sen kazandın.
“Geçti artık” de yeter,
Sen görmezden gel bazen…
Ben de duymazdan gelirim…
Kör, sağır yaşayıp gideriz,
Yanımda ol yeter,
Yoruldum.