Özledim Şiiri - Mehmet Ali Onay

ey dost
gelen giden olursa
bana
muhabbetini yolla
sesini
sevdanı özledim
yanına bir de fotoğraf kat
gül yüzünü özledim

bir yanı ova
bir yanı yayla
Sülemiş’ten bak
bakışını yolla
kekliğiyle turacıyla
cırrığı
çinçiği
serçeyi özledim

Savrundan çakıl taşı topla
bir tutam pembe zakkum
asma dalıyla
portakal çiçeğinden kolya
turuncu
kirazı
narı özledim

günde kaç kez hayal kurur
kaç kez gider gider gelirim
sokaklarını adım adım yürürüm
arkadaşlar
giden yıllar
kendimi ararım
mahalleyi
evi özledim

bir birinden bin beter geldi
gurbetin her senesi
sana değmektir bil ki bu hasretin çaresi
bir kaç kara murt tanesi
çalıyı
çırpıyı
kırı özledim

karakılçık bulgur pilavı
turpu soğanı
gö topraklı doğduğum damı
sarı çiğdemi
ala kar zamanı
sümbülü
çirişi
zambağı özledim

perişanım
sen bil
ele duyurma
bu sürgün rahat vermiyor canıma
Anavarza’dan
Çem’den
Acadağ’ına
karış karış
her yeri özledim

sarı yazı sarı sıcağı
karpuzu
pamuğu
çatlak toprağı
mezarında dinmiş Anamı
Yirce’yi
Toklu’yu
Bağdaş’ı özledim

memleket
memleket gözümde duman duman
döneceğim diyorum
döneceğpim de ne zaman
biri Karabaş’tı biri Toraman
koyunu
kuzuyu
davarı özledim

daha saysam
saysam neleri özledim
kızılcık şurubu
karaeşki
şalgamı özledim
gülme ama
bak kimi özledim
Yavuz’u
Refiği
Lili’yi özledim

ıradım
ıradım amma
çevirmedim yönü
bilmem
kim anar kim sorar beni
hepsini göresim geldi hepsini
hısım akrabayı
eşi dostu
seni özledim