Bir sesin eksik boş odamda bu akşam,
Bir dokunuşun yok, içim üşüyor.
Kelimeler darmadağın,
Yıldızlar bile sessizce ağlıyor.
Özledim…
Adını söylerken dudağım titriyor,
Sanki sen geliyormuşsun gibi
Her rüzgârda kalbim çarpıyor.
Bir gülüşün vardı,
Dertleri unutturan,
Bir bakışın,
Geceyi sabaha bağlayan.
Onlar da gitmiş seninle...
Ve ben, o gidişte kaldım.
Özledim...
Birlikte susmayı bile,
Yanı başımda oluşunu,
Hiçbir şey söylemeden
“Buradayım” deyişini...
Zaman geçmiyor yokluğunda,
Saatler ilerlemeyi unutuyor .
Kokun yok, sesin yok,
Ama içimde sen hep aynı yerdesin..
Eğer duyarsan bu şiiri,
Bil ki:
Ben hâlâ aynı bekleyişteyim,
Bir adımın, bir nefesin,
Bir bakışın uzağında …
Özlüyorum...
Ve özledikçe, ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 6.9.2025 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!