Seninle aynı şehirde olmayı özledim.
Aynı şehirde, aynı yerde;
beni görüyor olma ihtimalini özledim.
Ne olur,
bari yazdığım şiirlere dokunsun gözlerin.
İçimde büyük bir yangın…
Tebessümünle ferahlamayı özledim.
Şimdi ben;
sensiz, çaresiz…
Derdimi kime anlatayım;
Aşkıma şahit olan duvarları özledim.
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!