Özledim…
Bir sesi,
Rüzgâr gibi geçip giden,
Bir nefesi,
İçimde eksilen,
Bir şehri,
Adımı unutan…
Kaldırımlar silmiş izimizi,
Vitrinler bile yabancı şimdi.
Bir çay ocağında,
Seni düşünmek bile yasak.
Özlemek, bir yangının,
Küle direnişi gibi;
Yanarken,
Unutmaktan korkuyorum.
Geceleri kendime,
Mektuplar yazıyorum.
Hep sen varsın içinde,
Bir de suskun bir şehir…
Beklemek ne zormuş meğer.
Gelmesi mümkün olmayanı,
Ve bir daha,
Dönmeyecek zamanı…
Özlemek,
Bir imtihanmış meğer.
Kalbimle çözmeye çalıştığım,
Ama hep,
Yanlış çıkan bir soru gibi.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 16:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!