Özledim Şiiri - Şenol Şener

Maziye şöyle bir, özlemle aktım
Kıymet yüklü, hitapları özledim
Edep öğretilen, derslere baktım
Okuldaki, kitapları özledim

Komşunun komşuya, gözü düşerdi
Tencerede yemek, gizli pişerdi
O günleri andım, gözüm yaşardı
Saygı dolu, hicapları özledim

Bolluk olmasa da, bereketliydi
Mahallemiz gayet, hareketliydi
Hepsi ayrı ayrı, memleketliydi
Candan içten, ahbapları özledim

O yörede biri, fakirse şayet
Herkes yardımına, koşardı elbet
İnanki her eve, et girerdi et
Karanfilli, kasapları özledim

Mutlak hakkaniyet, bizde ayardı
Herkes, helal lokma ile doyardı
Evle çarşı, birbirine uyardı
Cebe uyan, hesapları özledim

Dobraydı dostluklar, satan olmazdı
Kaşlarını dahi, çatan olmazdı
Komşusu aç iken, yatan olmazdı
Dolu dolu, dolapları özledim

Her hanede mutlak, bir bilge vardı
Kırmızı çizgimiz, bir bölge vardı
Sohbetlerde üslup, bir denge vardı
Hoşgörülü, cevapları özledim

Sözerim anlatmak, çare mi bilmem
Bizlere imtihan, süre mi bilmem
Düzelmemiz için, evre mi bilmem
Hızla geçen, etapları özledim